Dzień dobry!

To pierwszy post w tej przestrzeni. Podobno w Internecie nic nie ginie, więc stresuję się nie mniej niż maturą z polskiego. Choć ją zdałam, nie raz jeszcze udowodnię, że dla mnie to nadal język obcy. Mam nadzieję, że moje treści będą łatwe do zinterpretowania i nie będziecie się zastanawiać „Co autorka ma na myśli?”.

Moje ego ma dużą tremę przed występami publicznymi, więc bardzo ciężko przychodzi mi napisać „Znam się na…”, „Jestem dobra w..” czy zwykłe „Potrafię…”. Pozwólcie więc, że skorzystam z popularnej rady i wyobrażę sobie Was, siedzących po drugiej stronie ekranu, w samej bieliźnie. Zaczynajmy!

Zapytacie: co tutaj tak właściwie będzie się działo? I już Was lubię, bo ciekawość to mój ulubiony popęd. Sama jestem ciekawa jak sytuacja będzie się rozwijać, ale mogę podzielić się z Wami moją wyjściową motywacją.

O czym będzie pisane?

O Tobie, o Twojej znajomej, o Pani na poczcie i o Prezydencie. Ogólnie mówiąc – o człowieku, który musi jeść, żeby przetrwać. Tak się jednak składa, że chcemy od życia więcej niż zwykłego przetrwania. Chcemy zdrowia, szczęścia, spokoju, satysfakcji i wielu indywidualnych potrzeb, które każdy w sobie nosi. Ja mówię o tym jak te dwa interesy połączyć, żeby pragnienie przetrwania dawało też spełnienie.

Konkrety?

• Będę pokazywać, że nasze problemy żywieniowe to powszechny temat i zastanowimy się jak na nie reagować.
• Będę łagodzić nasze konflikty z pożywieniem, czyli przestaniemy się frustrować, dążyć za modami, traktować produkty spożywcze jako nagrodę i/lub karę.
• Zajmę się naszymi nawykami żywieniowymi, samokontrolą, motywacją i osobistymi zasobami.
• Zbudujemy swoją dietę na racjonalnych zasadach, opartych na codziennych warunkach, nie patrząc w talerze i potrzeby innych osób.
• Będziemy się świetnie bawić w testowanie, eksperymentowanie, poznawanie i zaskakiwanie siebie.
• Będziemy naszym postępowaniem ograniczać negatywne konsekwencje dla nas, naszego otoczenia i środowiska.
• Zaczniemy swobodnie czuć się we własnym ciele, gdzie nic nie jest nienormalne.

Rzadko przysięgam, więc niech to wybrzmi: przysięgam, że jesteś ekspertem od samego siebie.

O czym nie będzie pisane?

Grząski grunt, łatwo wpaść później w hipokryzję. Powiem, że na pewno nie będzie tutaj słodkich piesków i kotków, a wybiorę się do schroniska, i co? Pożywka dla krytyków jak znalazł. Nie dam się w to wciągnąć, więc odpowiem dyplomatycznie: może trafić się mydło i powidło. Powidło ze względów żywieniowych, mydło – higiena fizyczna i psychiczna. A już poważniejąc, łapcie konkrety:

• Nie będziemy robić z tematu odżywiania centrum naszego życia.
• Nie będziemy powtarzać, że wszystko jest możliwe jeżeli tylko bardzo tego chcesz.
• Nie będziemy wywracać niczego do góry nogami, zmuszać się do czegokolwiek i świadomie się krzywdzić.
• Nie będziemy krytykować czyjegoś postępowania tylko dlatego, że akurat my postąpilibyśmy inaczej.
• Nie będziemy wzorować się na kimkolwiek, dopóki nie będzie to bezpieczne, zweryfikowane i dostosowane do naszego życia.
• Nie będziemy się śmiać z kogokolwiek, zwłaszcza z jego niepowodzenia (możemy się śmiać jedynie ze mnie, bo ja wyrażam na to pozwolenie).

Ta lista dotyczy tej przestrzeni, ale śmiało mogę powiedzieć, że to zasady całego mojego życia.

Do kogo będzie pisane?

Uwielbiamy to, podziały. To miejsce jest jednak trochę bardziej jak horoskop – zawsze znajdziesz coś, co do Ciebie pasuje. Przyznaję, nie znam się na astrologii, ale musimy się zgodzić, że osoby piszące do codziennej gazety czy przepowiadające przyszłość z ekranu telewizora często też jej nie znają.

Znajdziesz się w mojej grupie odbiorców, jeśli twierdząco odpowiesz na przynajmniej jedno z poniższych pytań:

Jesz? Jadasz? Obżerasz się? Głodzisz się? Masz dietę? Jesteś na głodówce?

To jak, dogadamy się?  Możesz zacząć odkąd chcesz, a konkrety oferty znajdziesz tutaj.

Dziękuję na dziś,